فلفل قرمز

فلفل چیلی از میوه های گیاهان فلفلی است که به خاطر طعم تندشان معروف هستند.آن ها با فلفل دلمه ای و گوجه فرنگی مرتبط هستند و بیشتر به گونه ای تعلق دارند که از لحاظ علمی به عنوان کاپسیکوم آنوم شناخته می شود.انواع زیادی فلفل چیلی وجود دارند، مانند فلفل ماین و فلفل هالوپینو.

فلفل از ابتدا به عنوان ادویه و یا مواد جزئی در غذاهای مختلف، ادویه ها و سس ها استفاده می شده است که آن ها معمولاً پخته، خشک و پودر می شوند.کپسایسین یک ترکیب گیاهی فعال در فلفل چیلی است که مسئول مزه تند و بسیاری از مزایای سلامتی آن ها هستند.

فلفل چیلی خام عمدتاً از آب (88 درصد) و کربو هیدرات ها (9 درصد) تشکیل شده است.جدول زیر مواد مغذی اصلی یافت شده 

ویتامین ها و مواد معدنی موجود در فلفل قرمز :

فلفل  غنی از ویتامین های مختلف و مواد معدنی است با این حال، از آنجایی که تنها در مقادیر کم خورده می شوند، سهم آن ها در مصرف روزانه بسیار کم است.

ویتامین C فلفل قرمز :

فلفل  غنی از ویتامین C است. ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که برای ترمیم زخم و عملکرد سیستم ایمنی مهم میباشد.

ویتامین B6 فلفل قرمز :

عضوی از خانواده ی ویتامین های B، که برخی از آن ها عملکردهای مهمی در متابولیسم انرژی دارند.

ویتامین K1 فلفل قرمز :

که به عنوان فیلوکینون نیز شناخته می شود، برای لخته شدن خون و داشتن استخوان های سالم و کلیه ها ضروری است.

پتاسیم فلفل قرمز :

مواد مغذی ضروری که انواعی از عملکردها را در بدن انجام می دهد. مصرف کافی پتاسیم می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد.

مس فلفل قرمز :

مس یک عنصر کشف آنتی اکسیدان اساسی است که برای داشتن استخوان های قوی و نورون های سالم، مهم است.

ویتامینA:

فلفل قرمز غنی از بتا کاروتن است که به ویتامین A در بدن تبدیل می شود.

کپسنتین:

کاروتنوئید اصلی در فلفل  قرمز، مسئول رنگ قرمز فلفل است و اغلب بیش از 50 درصد کل محتوای کاروتنوئید را تشکیل می دهد. ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی آن ممکن است ، ضد سرطان عمل کنند.

ویولاگزانتین:

آنتی اکسیدان کاروتنوئید اصلی موجود در فلفل چیلی زرد، 37 - 68 درصد کل محتوای کاروتنوئید را تشکیل می دهد.

لوتئین:

اغلب فلفل های سبز (نابالغ) غنی از لوتئین هستند، سطح لوتئین با بلوغشان کاهش می یابد.مصرف بالای لوتئین با بهبود سلامت چشم مرتبط بوده است.

کپسایسین:

مسئول مزه تند و بسیاری از تاثیرات سلامتی آن ها است.

پس فلفل های تند برای چه چیزهایی بد هستند و چرا؟

به طور کلی، فلفل تند نباید توسط کسی که از مشکلات التهابی غشا مخاطی رنج می برد، به ویژه اختلالات گوارشی مثل برگشت اسید یا زخم گوارشی مصرف شود اما اثرات جانبی فلفل تند به سیستم گوارشی محدود نمی شود.عناصر فعال بیولوژیکی در فلفل می تواند بر دهان، چشم ها، پوست و چندین سیستم و اندام های دیگر بسته به شرایط سلامتی موجود یا حساسیت های موجود تاثیر بگذارد. در ادامه این بخش با موضوع بررسی خواص و عوارض فلفل چلی تاثیرات جانبی فلفل چیلی خام را قسمت توضیح داده ایم:

1) فلفل تند برای بواسیر و هموروئید بد است.

به عنوان یک قاعده کلی, همه غذاهای تند برای بواسیر بد هستند.

2) معده را تحریک و گاستریت را بدتر می کند.

کپسایسین و دیگر عناصر تند فلفل , غشاهای مخاطی را تحریک می کنند و آن ها به طور مستقیم در تماس مستقیم قرار می گیرند. خوردن فلفل تند در مقادیر زیاد می تواند گاستریت را بدتر کند و موجب تهوع, استفراغ و اسهال میشود. فلفل نیز برای افرادی که دارای زخم معده هستند، بد است.