دم چیست

دم به معنای خون بوده و گرم و تر است و برای رساندن غذا و اکسیژن به سلول‌ها است و به افراد صاحب این مزاج، دموی یا طبع بهاری گفته می‌شود.
 در یک انسان عادی و سالم میزان دم، باید ۴۹ درصد باشد در روایات از مزاج دم به بهترین مزاج تعبیر شده و توصیه شده که زنان باردار در ماه پنجم و ششم دوران بارداری حجامت کنند تا فرزندانی با مزاج دموی داشته باشند. خون از آنجا که گرم و تر است لذا افراد با مزاج دم غالباً بدنی با حرارت بالا و پوست مرطوب دارند. معمولاً بیماری‌های افراد دموی به علت کثرت خون و یا اصطلاحاً غلیان (جوشش) خون پیش می‌آید که حجامت در این افراد می‌تواند بهترین راه درمان بیماری‌ها، از جمله میگرن و سینوزیت باشد، ضمن اینکه بیشتر افراد دموی معمولاً مشکلات جنسی دارند که باز بهترین درمان برای آنها حجامت و در صورت لزوم تجویز، ضماد و روغن‌های سرد می‌تواند در درمان آن‌ها مؤثر باشد.
پرخوری و خوردن بیش از حد، خوردن بادمجان، غذای نشاسته‌ای، آب یخ، شیرینی‌جات قنادی و غذاهای کنسرو شده غلبه دم را به دنبال دارد.

مشخصات افراد دموی
بازتاب‌های روانی و رفتاری در افراد دموی:

استعداد شاعری، علاقمند به طبیعت، با محبت، بلندپرواز، دوراندیش، اهل خیر و معنویت، خوش اخلاق و خوش رو، شجاع و جسور، دارای توان ریسک، اعتماد به نفس بالا، سخاوتمند،  تنوع طلب و بی‌علاقه به کار تکراری، معمولاً بی‌نظم، نوع دوست، معمولاً بدحال در تابستان، دارای هوش و حافظه قوی، میل و توان جنسی فراوان، چالاک و پرانرژی، مستعد شقاوت آنی

علایم پوستی و گوارشی افراد دموی:

برجسته بودن رگ‌های بدن به خصوص پشت دستان، پوست نرم، مرطوب و گرمی دارند، منافذ پوستی درشتی دارند که از علایم منافذ درشت، خوب عرق کردن است، رنگ پوست گندم‌گون یا گلگون است. رنگ چشم (سفیدی) با گرایش قرمز است، رنگ مردمک میشی تیره و سیاه است موی سر: درشت و قابل انعطاف و دارای پیچ درشت است. رنگ مو: سیاه خرمایی تیره و روشن و معمولاً پر مو هستند،

مزه دهان  شیرینی صبحگاهی است، دهانشان کم رطوبت است و کم تشنه می‌شوند، اشتهای زیاد و خوراک خوبی دارند، توان هضم غذا بسیار بالاست، نفخ معده ندارند، یبوست ندارند، گرایش به شیرینی کم دارند و گرایش به شوری هم بسیار اندک است، گرایش به ترشی کم دارند، بوی بد دهان ندارند، بوی بد مدفوع ندارند، قار و قور شکم ندارند، تمایل به سردی‌ها ندارند ولی تمایل به گرمی‌ها اندکی دارند، احساس سنگینی در سر دارند.

چرت زدن، کم حواس، کش آمدن آب دهان، گر گرفتگی، زبان قرمز می‌شود مثل آنکه رب انار یا زرشک خورده باشد، بدن دچار خارش و دمل و جوش ریز بیشتر در گردن بین کتف ایجاد می‌شود.

درمان دموی ها و توصیه های غذایی:

باید غذاهای خنک و سردی مثل آش انار، آش آلو، آب زرشک خیار، مرکبات و ماست و… مصرف کنند تا حرارت بدن تعدیل شود. اگر فرد دموی همراه با غذای گرم مثل شیرینی‌جات از مواد و اغذیه سرد استفاده نکند دچار جوش و خارش بدن، گر گرفتگی، بیقراری، کهیر، سوزش ادرار، سوزش سر دل، و آفت دهان خواهد شد.

معمولاً بیماری‌های افراد دموی در اثر افزایش حرارت و رطوبت و به طور کلی افزایش خود خون به وجود می‌آید که حجامت به عنون مؤثرترین درمان برای دموی مزاج‌ها مطرح است. چون دم گرم‌ و تر است و رژیم غذایی مناسب برای دموی‌ها رژیم غذایی سرد و خشک است. مثل عدس که مزاج سرد و خشک دارند.
ناشتا (خاکشیر، بالهنگ، تخم ریحان، تخم مل، قدومه شیرازی، بالنگو، اسفرزه) یکی از این‌ها را در آب بریزید، حجمش زیاد می‌شود و بخورید. حرکات دودی روده را زیاد کرده و روده به راحتی کار می‌کند.

منبع: کتاب مزاج شناسی بر اساس سخنرانی پرفسور خیر اندیش